Liefdesgedichten » Verliefdheid gedichten » Dus toch
Dus toch
Ik was smoor op jou,
Maar toch had ik het gevoel dat iets niet klopte,
En mijn gevoel was juist..
Mijn beste vriendin en jij,
Jullie waren natuurlijk allebei,
Mijn beste vrienden..
Maar toen die ene avond..
Jij vroeg haar in plaats van mij..
Ik barstte in huilen uit..
Ze zei nog: als je het niet wil dan zeg ik nee..
Maar ik zei natuurlijk: het geeft niet, neem maar..
En blijf nu elke dag met dit gevoel achter me aan, dat ik lelijk ben en niks durf, en dat ik nooit iemand zou krijgen....
Dagen en dagen, het achtervolg me, en luister al die muziekjes waar je van houd, en kijk altijd op je hyves, en msn altijd gezellige gesprekjes..
Maar toch.. ik vergeet dit nooit meer..
Reacties op 'Dus toch'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Dus toch'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!