Liefdesgedichten » Verlangen gedichten » Boek van herinneringen
Boek van herinneringen
Zachtjes zingt de zanger zijn lied,
melancholiek schrijf ik een gedicht.
Maar jij liefste, je merkt het niet,
je slaapt met 'n lach op je gezicht.
Het leven trekt aan me voorbij
als een nog ongeschreven boek.
De herinneringen zijn voor mij
de warme beelden die ik zoek.
Op het papier vormen de woorden
zinnen vol passie, vol van gevoel.
Voor mij zijn het zoete akkoorden,
van 'n eenvoudige man met een doel.
Ik schrijf ze stilzwijgend neer
als een gedenkboek voor later.
Ooit, ja dan lees ik ze weer
zonder pijn, zonder kater.
Ik kijk je aan, zoals je daar ligt,
dichtbij, maar toch al ver weg.
Je slaapt met 'n lach op je gezicht
je hoort niet meer wat ik zeg.
'Liefste, fluister ik zacht,
je heb me zoveel gegeven.
En realiseer me vannacht,
dat ik met jou veder wil leven.
Vermoeid doe ik het boek dicht,
het boek van al mijn herinneringen.
Ik voel me moe maar in evenwicht
en even dacht ik dat ik The Beattles
'And I love her'hoorde zingen...
Reacties op 'Boek van herinneringen'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Boek van herinneringen'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!