Liefdesgedichten » Liefdesverdriet gedichten » Angst

Ingezonden door
Archief

Geplaatst op
27-07-2009

Beoordeel gedicht

 
 
 
 
 
 

Er is 0 keer gestemd.

Tags

Gedicht delen

Twitter Deel op Twitter
Facebook Deel op Facebook

Angst

Sinds die ene dag,
sinds die speciale lach.
Klop men hart alleen voor jou,
voor diegene waarvan ik hou.
En toch doe ik altijd raar.

Ik twijfel aan mij,
daardoor ben ik niet vrij.
Het enigste wat mijn twijfels kan verdwijnen,
is jou liefde door mijn leven te doen schijnen.

Ik word gevangen door mijn eigen angst,
en daardoor mis ik mijn grootste vangst.
Ik hoop dat het ooit goed zal zijn,
maar ik heb het mezelf belooft al doet het pijn,
de strijd niet op te geven,
en het tot het allerlaatste eind te beleven.

Zolang er een kans is,
dat ik mijn grootste vangst niet mis,
zal ik alles doen om in jou hart te zijn.


Reacties op 'Angst'

Nog geen reacties

Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.

 

Reageer op 'Angst'

Naam:
E-mailadres:
Reactie:
 
Typ de code over:
We gebruiken je gegevens alleen om te reageren op je bericht. Meer info lees je in onze Privacy & Cookie Policy. (opent in nieuw venster)

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!