Liefdesgedichten » Algemene liefdesgedichten » Incompleet

Ingezonden door
Archief

Geplaatst op
26-12-2007

Beoordeel gedicht

 
 
 
 
 
 

Er is 0 keer gestemd.

Tags

Gedicht delen

Twitter Deel op Twitter
Facebook Deel op Facebook

Incompleet

Je voelt je incompleet,
Het klopt niet meer,
Er moet iets veranderen,
En je probeert het keer op keer.

Maar je staat er alleen voor,
Er is niemand die je helpt,
Alle deuren blijven dicht,
En je voelt je diep gekweld.

Waarom ben je er dan wel voor hun,
Waarom kan iedereen wel met jou praten,
Waarom troost jij iedereen keer op keer,
Terwijl je ze nu wel kan haten.

Hebben ze het dan niet door,
Dat jij je nu alleen voelt.
Dat jij het even niet meer weet,
Waar het leven eigenlijk op doelt.

Ze zien het niet omdat je blijft lachen,
Omdat je nog steeds leuke dingen doet,
Omdat je nog steeds grapjes maakt,
Terwijl het eigenlijk anders moet.

Je bent te bang om je gevoel te uiten,
Te bang om ook een keer te huilen,
Te bang dat ze het gek zullen vinden,
Omdat iedereen altijd juist met jou wil ruilen.

Tot dat de dag kwam,
Dat het niet meer ging,
Dat ik ook mocht huilen,
En iemand anders mijn tranen opving.

Die dag was zo indrukwekkend,
Met hier een traan en daar een snik,
Wants sinds die dag kijkt iedereen anders,
En zien en accepteren ze mijn ware ik.


Reacties op 'Incompleet'

Nog geen reacties

Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.

 

Reageer op 'Incompleet'

Naam:
E-mailadres:
Reactie:
 
Typ de code over:
We gebruiken je gegevens alleen om te reageren op je bericht. Meer info lees je in onze Privacy & Cookie Policy. (opent in nieuw venster)

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!