Liefdesgedichten » Algemene liefdesgedichten » Spijt komt later?

Ingezonden door
wopkje

Geplaatst op
07-11-2012

Beoordeel gedicht

 
 
 
 
 
 

Er is 0 keer gestemd.

Tags

Gedicht delen

Twitter Deel op Twitter
Facebook Deel op Facebook

Spijt komt later?

zonder jou voelt alles zo raar je naam is gedrukt op men hart
en alles is voor mij nu alleen nog maar zwart
kan je me horen kun je zien kun je voelen hoeveel pijn je me doet
ik voel me dood en zie langs mijn arm alleen maar bloed
ik voel een druppel langs men wang koud en kill
alleen in men kamer het is leeg en stil
elke druppel is voor iets waar je te ver met mijn gevoelens bent gegaan
elke druppel die valt staat voor pijn dat je me hebt aangedaan
tranen op mijn toetsenbord
en het laatste dat ik kan zien is hoe mijn hele wereld langzaam en pijnlijk instort
gedachtes spinnen door men hooft
en word door woede langzaam verdooft
er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk
Je was alles wat ik had zoeen mooi geschenk
in iedergeval dat leek zo maar liefde maakt blind
je speelde met men gevoelens alle scherven die dit achter heeft gelaten is iets dat ik nu terug vind
je zei me dat je van me hielt en helemaal in liefde was
maar alle dingen die je zei is niet waar en merk het nu pas
als je zoveel van me gehouden hebt als wat je daadwerkelijk zei
had je me niet zo gekwetst van binnen en deed je normaal tegen mij
je hebt me weggeduuwt uit je leven en doet of ik niet meer besta
hoekun je me dit aandoen ow wat ben je grappig , haha
hoe kan iemand die zo mooi van buiten is zo lelijk van binnen zijn zonder dat je het had verwacht
mij telkens op nieuw kwetsen is echt niet iets wat de pijn verzacht
en ja ik deed alles wat je zei
maar tot men grote spijt had je niks over voor mij
echt waar je had me in je macht
ik gaf je bakken vol met liefde maar toch had je je bedacht
ik dacht dat ik jou kon vertrouwen echt alles dat ik in je vond
toen je de liefde had verbroken was het eerder haat dat in me opstond
ik mag niet meer verlieft op je zijn dus ik kan je alleen maar haten
had je me nou maar nooit verlaten
had je je maar nooit zo moeten gedragen alles dat ik nu voel is jou schuld
en ik was nog zo lief voor je en had nog veel geduld
en werd ik een keer kwaad op jou omdat ik het echt zat was
moest het zo opeens eindigen en hielt je OPEENS niet meer genoeg van me
echt waar dat je maar fijn in je eigen ontlasting vergast
het is laag van je om zomaar men liefde weg te geven
zonder ook maar enig medeleven
het is laag van je om naar de plekken toe te gaan met een ander waar wij altijd samen waren
ik had gehoopt dat je me dit zou besparen
ga maar fijn naar je nieuwe meisje toe en gebruik haar net zo als je het met mij deed
echt je intresseert me niets meer, ik hoop dat ik je snel vergeet
je ziet wat je met me hebt gedaan je speelde alleen een spel
je bent een valsspeler maar je geeft het niet toe maar ik weet het wel
maar eigenlijk ben je een grote verliezer je bent iets kwijtgeraakt waar je nog spijt van gaat krijgen
maar dan is er een moment dat ik je de rug keer en zal zwijgen


Reacties op 'Spijt komt later?'

Nog geen reacties

Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.

 

Reageer op 'Spijt komt later?'

Naam:
E-mailadres:
Reactie:
 
Typ de code over:
We gebruiken je gegevens alleen om te reageren op je bericht. Meer info lees je in onze Privacy & Cookie Policy. (opent in nieuw venster)

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!