Liefdesgedichten » Algemene liefdesgedichten » Zo alleen
Zo alleen
Dat duifje zit daar maar zo alleen.
Zo alleen en wachtend op haar partner.
Ze zit zo hoog,
Dat ze alles kan zien.
Nee, nee niet alles,
Haar partner niet.
Die is ze kwijt.
Ze kan hem niet meer vinden.
Komt hij nog terug?
Zal hij naast haar komen zitten?
Hee! Daar komt iemand aangevlogen!
Maar het is “hem” niet!
Ze reageert er niet op,
Ze wacht verder.
Ze wacht alleen maar op haar partner.
Ze wordt ongeduldig.
Ze gaat twijfelen.
Wil ze dit eigenlijk nog wel?
Dat “hij” naast haar komt zitten.
Allebei heel hoog.
Nee, ze wil het niet meer.
Had “hij” maar wat van zich moeten laten horen!
Duidelijk tegen haar zijn!
Anders kun je ze geen tortelduifjes noemen!
Reacties op 'Zo alleen'
Reageer als eerste op dit gedicht, vul je reactie hieronder in.
Reageer op 'Zo alleen'
Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!