LiefdesGedichten

Jij en Ik

Ik was een ingetrokken klein mensje,
dat bang was iets fout te doen.
Toen ontmoette ik jou,
en was meteen van mijn doen.
Na een tijdje zag ik je weer,
omdat ik je broer vroeg,
waar is dat broertje nou van je,
telkens weer.
Je gaf me een eerste zoen in De Lenthe,
ik weet het nog heel goed.
Toen hebben we de hele nacht gezoend.
Jij hebt me geleerd dat ik niet bang hoef te zijn,
dat ik mezelf kan zijn.
5 jaren hebben we samen doorgebracht,
toen ik je zomaar in de steek liet,
zo van de een op andere nacht.
Was een nieuwe leven begonnen,
maar heb nog steeds zo'n spijt,
want eigenlijk wilde ik je niet kwijt.
Zelfs 5 jaar later,toen ik je weer zag
het voelde zo vertrouwd,
mijn hartje veranderde meteen in goud
Was toen al van plan om weer terug naar Breda te gaan,
maar het toch maar niet gedaan.
Weer verder met een nieuw leven,
eentje die ik diep van binnen
liever jou had gegeven.
Heb nu nog meer spijt dan voorheen,
en voel me daarom dan ook
zo verdomd alleen.
Ik heb het allemaal zelf gedaan.
Kon de klok maar worden terug gedraaid,
maar ja wat heb je daar nu nog aan.
Ben weer het ingetrokken mensje,
dat bang is om fout te doen.
niet meer het mensje dat jij zo hebt veranderd,
het meisje van toen.
Ik weet het, het had heel anders kunnen zijn,
en daar aan denkend,
alleen de gedachte doet mijn hartje pijn.
Mijn nieuwe leventje ging helemaal verkeerd.
Ik wil weer mezelf kunnen zijn,
zoals jij het me hebt geleerd.